Yaşar Kemal ve Fikret Otyam’ın Kaleminden Erzincan

0
871

ERZİNCAN’IN YİRMİ YILLIK PANORAMASI

Yaşar KEMAL yazdı

ERZİNCAN – Erzincan’ı üçe ayırmışlar. Yeni, şehir, geçici şehir, eski şehir, diye… Özet olarak diyebilirim ki Erzincan tamamlanmamış, yerleşmemiş bir göçebe şehirdir. Daha dün zelzeleden çıkmış gibi. Yarası öyle taze!

Erzincan’ın içinde beş tane ilkokul var. “Çifte tedrisat” yapıyor. Odunsuz, kömürsüz… Bu beş ilkokulun dördü zelzele barakasıdır. Çocuklar, soba yansa bile donuyorlarmış. Bana böyle söyledi çocuk babaları. Vebali söyleyenlerin boynuna. İki tane sineması var, bir acayip. İplik fabrikası işletmeye açılalı iki yılı geçiyormuş. Üstüne çok dedikodu var. Halk Partililer veryansın ediyorlar.

Beş gündür Erzincan’ı adım adım, köşe bucak dolaşıyorum. İki kalabalık yeri var. Biri Pazaryeri, öteki Ziraat Bankasının önü. Partizanlar Pazaryerinde, Ziraat Bankasının önünde. Buralar bereketli av sahaları…

Erzincan’da seçim mücadelesi yok gibi bir şey. Her partide de mücadele birkaç kişi arasında. Halk oralı bile değil. Seçim olacak mı, olmayacak mı, kimsenin umurunda değil.

Aralarına karıştım Pazaryerindekilerin. Usuldan usuldan propagandacılarda sokulmuşlar. Her damara göre şerbet veriyorlar. Yaşlı adamlara yaşlıca, dinden imandan ezandan, Kuran’dan konuşuyorlar. Gençlere çeşme diyorlar, su, yol diyorlar.

Bunlar DP’li. Halkçılar da bunlara cevap veriyorlar. Onlar da: Herkesin dini herkese, cami yerinde duruyor, diyorlar. Demiryolu diyorlar, tren… Zelzele yaramızı kim sardı? İsmet Paşa’yı da dillerinden düşürmüyorlar.

Cumhuriyet, 4. 1954

Fikret OTYAM yazdı

Erzincan yıllar önce şöyle bir sallanmıştı da kırk bine yakın can toprak olmuştu. Doğanın bu zulmünü, o yıllar İsmet Paşa’nın Cumhurbaşkanı olmasına bağlamıştı bir kesim! (…) Yıllar geçti, yeni bir Erzincan kuruldu. Yolsuzluk söylentileri ile beraber…

Işıl ışıl bir kente girdi otobüs. O birbirini jilet gibi kesen caddelerin, sokakların, boş arsaların hepsi dolmuş modern yapılarla. Oteller, lokantalar, işyerleri pırıl pırıl. İnsanlar çalışmada… Alamanya’daki işçiler, ki onbinden fazla, kentlerine dökmüşler paralarını…

“Görmez, göze alındı.”

Böyle dedi bir Erzincanlı. “Görmez, göze alındı.” Cevap verenim, 32 yaşında iki çocuk sahibi. “Ağır sanayi yok Erzincan’da. Bu büyük bir ihtiyaçtır bizim kentimiz için. Halkta ikilik var, neden saklamalı? Sunnilik-Alevilik… Kentimiz doğuda olduğu için nice işi görmez göze alınmış. İşsizlik, hele pahalılık büktü belimizi. Zenginler bırakıp gidiyor büyük kentlere. Bugünkü özgürlük çok fazla, çok az.” dedi ve kesti.

Cumhuriyet, 29.4.1973

Erzincan Nostalji

Yaşar Kemal, Fikret Otyam

YORUM YAP

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz