SPOR – Yusuf Ziya Ortaç
Evimize ilk gramofon girdiği gün, borudan çıkan sesler karşısında çocuk ruhum, hayretten gözlerini açarak irkilmişti. Sinemaya ilk gittiğim gün bu kadar şaşırmadım. Sesli film, kırk yıldır gözümün ve kulağımın alıştığı tabiat şeridi kadar sade geldi. Havalarda takla atan çelik kuşlar, deniz altlarında dolaşan zırhlı balıklar beni asla hayrette bırakmıyor.
Fakat Olimpiyat zaferleri karşısında mucize görmüş bir çöl çocuğundan farkım yok!
Transtlantikler, tayyareler, balonlar, otomobiller, her gün yeni bir rekor kırmaktadır. Pek tabii.. Çünkü, insan zekâsı, makineye, her gün yeni bir çark, yeni bir çivi, yeni bir vida ilâve ediyor. Fakat, insan vücudu ki, değişmez bir yapıdır, bu gizli hızı nereden alıyor?..
Vagonlarından kopmuş bir lokomotif çılgınlığı ile koşan şu Amerikalı Karayeli koşturan yalnız o iki bacak olamaz!..
Yaşar’a Olimpiyat direğine Türk bayrağını çektiren yalnız kollarındaki kuvvet değildir!..
Yeni rekorları bildiren rakamlara, adaleye değil, ruh denen büyük sırra verilmiş birer kıymet notu diye bakmalıyız.
Yusuf Ziya Ortaç
Kaynak:
Aydabir Dergisi
1 Eylül 1936, Sayı 12
Arşiv:
Abdullah Bozdemir
(Erzincan Nostalji)